nazeyar
Selam, türkülerimz gibisi yok sana katiliyorum...
crdt
Gözüm yoktur el alemin baginda
öz bagimda biten gül bana yeter
gönül kabesinde ben dara durdum
issiz viranlarda cöl bana yeter
can yeter dost yeter...
Hak`tan nida geldi garip bülbüle
tecelliden nasip eyle kuluna
kösk ile sarayi verir kimine
yirtik hirka ile cul bana yeter
Kalkti havalandi gönlümün kusu
sarrafi bilirmis altini tuncu
yalan imis su dünyanin sonucu
hosnutla tasinan can bana yeter...
tekrar teşekkürler
crdt
Gönül sahrasinda mecnun olmayan
leylayi ne bilir cölü ne bilir
arayipta özün hakta bulmayan
mevlayi ne bilir kulu ne bilir
Kisi muhabbetin ehli degilse
muhabbet baginin gülü degilse
hakikate ermis veli degilse
erkani ne bilir yolu ne bilir
Askin sarabini icip kanmayan
kiblesini sevdigine dönmeyen
kerem olup aslisina yanmayan
atsi ne bilir külü ne bilir
Yar zülfünü tarayipta dizmeyen
ak gögsün dügmesini cözmeyen
dudagindan seker serbet ezmeyen
kaymagi ne bilir bali ne bilir
garip bektas derki gönül birligi
özümde aradim cümle varligi
aradikca buldum her güzelligi
kendini bilmeyen eli ne bilir
teşekkürler zerda
crdt
Beni öyle bir yalana inandır ki,
Ömrümce sürsün doğruluğu.
crdt
Ben gönlü temiz insana kurban olayım
Gezsin başım üstünde benim hoş tutayım
Ham insanı al karşına, söylet azıcık
Dön, sonra cehhennem ne imiş, gel sorayım
Dedim: artık bilgiden yana eksiğim yok;
Şu dünyanın sırına ermişim az çok.
Derken aklım geldi başıma, bir de baktım:
Ömrüm gelip geçmiş, hiç bir şey bildiğim yok.
crdt
Şehvetin adını Aşk Koydular
Eger Şehvet Aşk Olsaydı
Eşekler Aşkın Şahı Olurdu
Hiç olmak için varım...
var olmak için hiç olmalıyım
crdt
Varamaz elim
Ayvasına, narına can dayanamazken,
Kırar boynumu yürürüm.
Kurdun, kuşun bileceği hal değil,
Sormayın hiç
Laaaaal...
Kara ferman çıkadursun yollara,
Yarin bahçesi tarumar,
Kan eder perçem
Olancası bir tutam can,
Kadasına, belasına sunduğum,
Ben öleydim loooy...
Elim boş,
Ayağım pusu.
Bir ben bileceğim oysa
Ne afat sevdim.
Bir de ağzı var dili yok
Diyarbekir Kalesi...
Açar,
Kan kırmızı yediverenler
Ve kar yağar bir yandan,
Savrulur Karacadağ,
Savrulur zozan...
Bak, bıyığım buz tuttu,
Üşüyorum da
Zemheri de uzadıkça uzadı,
Seni, baharmışın gibi düşünüyorum,
Seni, Diyarbekir gibi,
Nelere, nelere baskın gelmez ki
Seni düşünmenin tadı...
Hamravat suyu dondu,
Diclede dört parmak buz,
Biz kuyudan işliyoruz kaba - kacağa,
Çayı kardan demliyoruz.
Anam sır gibi saklar siyatiğini,
Yel der, Baharın geçer.
Bacım, ikicanlı, ağır,
Güzel kızdır, bilirsin.
İlki bu, bir yandan saklı utanır
Ve bir yandan korkar
Ölürüm deyi.
Bir can daha çoğalacağız bu kış.
Bebeğim, neremde saklayım seni?
Hoş gelir,
Safa gelir,
Ahmed Arif´in yeğeni...
Doğdun,
Üç gün aç tuttuk
Üç gün meme vermedik sana
Adiloş Bebem,
Hasta düşmeyesin diye,
Töremiz böyle diye,
Saldır şimdi memeye,
Saldır da büyü...
Bunlar,
Engerekler ve çıyanlardır,
Bunlar,
Aşımıza, ekmeğimize
Göz koyanlardır,
Tanı bunları,
Tanı da büyü...
Bu, namustur
Künyemize kazınmış,
Bu da sabır,
Ağulardan süzülmüş.
Sarıl bunlara
Sarıl da büyü.
crdt
Sesleniş
Yüreğinde umut biriktiren herkesedir bu sesleniş...
Yıkılmamayı, vazgeçmemeyi öğrenen;
Sevdasına sadık coşkun ırmaklara...
Ve sana ve bana ve yüreği hala ´yürek´ kalabilmiş herkese!
Sahillerinde fırtınalar koparken kafasını kaldırıp parıldayan yıldızlara bakabilenlere...
İçindeki dostluk ateşini ışık ışık parlatıp pırıl pırıl dağıtanlara...
Şiirlerde birikip, sessiz gözyaşlarında eriten, çaresizliğini.
Sevdasını haykıranlaradır bu çığlık çığlık suskunluk.
Kalemi eline yakışan,
Sözcükleri yürek tufanlarından rüzgar rüzgar devşiren,
Bakışında bir şair, sessizliğinde bir şiir saklanan...
Sizedir dostlar bu sesleniş.
Güzel yürekleriniz küsmesin hiç..! !
crdt
Elif olmak zordur
Çünkü elif olmak
Yuvarlak bir dünyada dik durmanın
Dik ve önde
Belki acıyla
Ama vazgeçmeden durmanın
Dünya ne kadar dönerse dönsün
Olduğu yerde kalmanın adıdır elif olmak
Kaç silah varsa elife çevrilir
Elif hep olduğu yerdedir
Silahlar patladığında ilk vurulan eliftir
Zordur elif olmak
Elif olmak hep vurulmaktır
Elif olmak yalnızca elif olmaktır
Ne B, ne T, ne S
Elif
Yalnızca elif
Elif demeden hiçbir şey denilemez
Ben elif dedim
Artık her şeyi söyleyebilirim
Türkisch
Bitte
warten Sie während Ihre Meldung versendet wird!
stöbere etwas, iyi haftasonu :)
slm nasılsın? benfiliz
ben cikiyorum seni rahatsiz etmiyim daha fazla cok meskulsun herhalde iyi aksamlar bye
uzayliyim...
günaydın naber nasılsın ?
Selam, türkülerimz gibisi yok sana katiliyorum...
Gözüm yoktur el alemin baginda öz bagimda biten gül bana yeter gönül kabesinde ben dara durdum issiz viranlarda cöl bana yeter can yeter dost yeter... Hak`tan nida geldi garip bülbüle tecelliden nasip eyle kuluna kösk ile sarayi verir kimine yirtik hirka ile cul bana yeter Kalkti havalandi gönlümün kusu sarrafi bilirmis altini tuncu yalan imis su dünyanin sonucu hosnutla tasinan can bana yeter... tekrar teşekkürler
Gönül sahrasinda mecnun olmayan leylayi ne bilir cölü ne bilir arayipta özün hakta bulmayan mevlayi ne bilir kulu ne bilir Kisi muhabbetin ehli degilse muhabbet baginin gülü degilse hakikate ermis veli degilse erkani ne bilir yolu ne bilir Askin sarabini icip kanmayan kiblesini sevdigine dönmeyen kerem olup aslisina yanmayan atsi ne bilir külü ne bilir Yar zülfünü tarayipta dizmeyen ak gögsün dügmesini cözmeyen dudagindan seker serbet ezmeyen kaymagi ne bilir bali ne bilir garip bektas derki gönül birligi özümde aradim cümle varligi aradikca buldum her güzelligi kendini bilmeyen eli ne bilir teşekkürler zerda
selam
Beni öyle bir yalana inandır ki, Ömrümce sürsün doğruluğu.
Ben gönlü temiz insana kurban olayım Gezsin başım üstünde benim hoş tutayım Ham insanı al karşına, söylet azıcık Dön, sonra cehhennem ne imiş, gel sorayım Dedim: artık bilgiden yana eksiğim yok; Şu dünyanın sırına ermişim az çok. Derken aklım geldi başıma, bir de baktım: Ömrüm gelip geçmiş, hiç bir şey bildiğim yok.
Şehvetin adını Aşk Koydular Eger Şehvet Aşk Olsaydı Eşekler Aşkın Şahı Olurdu Hiç olmak için varım... var olmak için hiç olmalıyım
Varamaz elim Ayvasına, narına can dayanamazken, Kırar boynumu yürürüm. Kurdun, kuşun bileceği hal değil, Sormayın hiç Laaaaal... Kara ferman çıkadursun yollara, Yarin bahçesi tarumar, Kan eder perçem Olancası bir tutam can, Kadasına, belasına sunduğum, Ben öleydim loooy... Elim boş, Ayağım pusu. Bir ben bileceğim oysa Ne afat sevdim. Bir de ağzı var dili yok Diyarbekir Kalesi... Açar, Kan kırmızı yediverenler Ve kar yağar bir yandan, Savrulur Karacadağ, Savrulur zozan... Bak, bıyığım buz tuttu, Üşüyorum da Zemheri de uzadıkça uzadı, Seni, baharmışın gibi düşünüyorum, Seni, Diyarbekir gibi, Nelere, nelere baskın gelmez ki Seni düşünmenin tadı... Hamravat suyu dondu, Diclede dört parmak buz, Biz kuyudan işliyoruz kaba - kacağa, Çayı kardan demliyoruz. Anam sır gibi saklar siyatiğini, Yel der, Baharın geçer. Bacım, ikicanlı, ağır, Güzel kızdır, bilirsin. İlki bu, bir yandan saklı utanır Ve bir yandan korkar Ölürüm deyi. Bir can daha çoğalacağız bu kış. Bebeğim, neremde saklayım seni? Hoş gelir, Safa gelir, Ahmed Arif´in yeğeni... Doğdun, Üç gün aç tuttuk Üç gün meme vermedik sana Adiloş Bebem, Hasta düşmeyesin diye, Töremiz böyle diye, Saldır şimdi memeye, Saldır da büyü... Bunlar, Engerekler ve çıyanlardır, Bunlar, Aşımıza, ekmeğimize Göz koyanlardır, Tanı bunları, Tanı da büyü... Bu, namustur Künyemize kazınmış, Bu da sabır, Ağulardan süzülmüş. Sarıl bunlara Sarıl da büyü.
Sesleniş Yüreğinde umut biriktiren herkesedir bu sesleniş... Yıkılmamayı, vazgeçmemeyi öğrenen; Sevdasına sadık coşkun ırmaklara... Ve sana ve bana ve yüreği hala ´yürek´ kalabilmiş herkese! Sahillerinde fırtınalar koparken kafasını kaldırıp parıldayan yıldızlara bakabilenlere... İçindeki dostluk ateşini ışık ışık parlatıp pırıl pırıl dağıtanlara... Şiirlerde birikip, sessiz gözyaşlarında eriten, çaresizliğini. Sevdasını haykıranlaradır bu çığlık çığlık suskunluk. Kalemi eline yakışan, Sözcükleri yürek tufanlarından rüzgar rüzgar devşiren, Bakışında bir şair, sessizliğinde bir şiir saklanan... Sizedir dostlar bu sesleniş. Güzel yürekleriniz küsmesin hiç..! !
Elif olmak zordur Çünkü elif olmak Yuvarlak bir dünyada dik durmanın Dik ve önde Belki acıyla Ama vazgeçmeden durmanın Dünya ne kadar dönerse dönsün Olduğu yerde kalmanın adıdır elif olmak Kaç silah varsa elife çevrilir Elif hep olduğu yerdedir Silahlar patladığında ilk vurulan eliftir Zordur elif olmak Elif olmak hep vurulmaktır Elif olmak yalnızca elif olmaktır Ne B, ne T, ne S Elif Yalnızca elif Elif demeden hiçbir şey denilemez Ben elif dedim Artık her şeyi söyleyebilirim