Gurur, meziyetsiz kimselerde iğreti elbise gibidir, mutlaka bir yerinden pot verir.
Geschlecht:
Mann
Interessiert an:
Frauen
Status:
Single
Kommentare (1)
Link
0 von 0Miniaturbild auswählen
Anhängen:
Link
tug07
Kandırma kendini okudukların soguk harfler baktığın şey kağıt değil,yazılarsa eski,güzel kalemlerden çıkmış satırlar değil.Hayat artık daha kolay;masanın üzerinde biriken kağıt yığınları yok,kaleminin mürekkebi bitmiyor,gömlek cebinde lekeler oluşmuyor artık.DAYANMAYA çalışıyoruz,ama kolaylık herzamanki gibi ezip geçiyor.Düşünceleri duyguları okumak için para ödemek zorunda değiliz aldığımız bir kitap ardından.Hatta bu satırları yazarken arkada calan MP3 leri dinlerken ben de o melodilere emek haracyanları hiçe sayabiliyorum...Önümde 17 inch bi kağıt ve ellerimin altinda 106 tuşun 30 35 tanesi dışındakileri kullanmadığım bir kalem var.Arkamda duran eski ve güzel kitaplara sırtımı dönmüş yazıyorum.Her şey daha kolay ve çabasız...Gözlerimi hafif sağa kıpırdattığım zaman kimlerin bu sanal dünyanın içerisinde gezindiğini görebiliyorum.onlar bi sandalyede otursalarda orda değiller.Yumuşak tatlı nesnenin üzerinde tuşara dokunarak dünyanın başka bi ucundaki nerede ve nasıl durduğunu bilmedikleri ve hatta düşünmedikleri bir bilgisayarın HardDiskini calıştırıp oradaki birler ve sıfırlardan nasiplerini alıyorlar...1024 çarpı 768 pikselden oluşan bu dünyanın içinde varolmaya çalışırken,bunun bi eğlence ve zaman geçirme aracı olduğuna kendimi inandırmaya calışıyorum galiba.Düşününce MATRİX fena fikir değilmiş gibi geliyo ara sıra...Kaçıyoruz galiba herşeyden buralarda.Somut olamayan insanlar ve somutlaşmak istemeyen düşünceler uçuşuyor etrafta.İletişim yanıp sönen imleç anlamına geliyor aslında ama ne çok duygular yüklüyoruz sınırlı harflere ve silikçe duran satır sahiplerine.Yaratmanın uzağında dolaşırken ,diğer yandan da yarattığımızı sanıp ASCII güllerle ilan-ı aşk ediyoruz sanal güzelliklere.....
Türkisch
Bitte
warten Sie während Ihre Meldung versendet wird!
Kandırma kendini okudukların soguk harfler baktığın şey kağıt değil,yazılarsa eski,güzel kalemlerden çıkmış satırlar değil.Hayat artık daha kolay;masanın üzerinde biriken kağıt yığınları yok,kaleminin mürekkebi bitmiyor,gömlek cebinde lekeler oluşmuyor artık.DAYANMAYA çalışıyoruz,ama kolaylık herzamanki gibi ezip geçiyor.Düşünceleri duyguları okumak için para ödemek zorunda değiliz aldığımız bir kitap ardından.Hatta bu satırları yazarken arkada calan MP3 leri dinlerken ben de o melodilere emek haracyanları hiçe sayabiliyorum...Önümde 17 inch bi kağıt ve ellerimin altinda 106 tuşun 30 35 tanesi dışındakileri kullanmadığım bir kalem var.Arkamda duran eski ve güzel kitaplara sırtımı dönmüş yazıyorum.Her şey daha kolay ve çabasız...Gözlerimi hafif sağa kıpırdattığım zaman kimlerin bu sanal dünyanın içerisinde gezindiğini görebiliyorum.onlar bi sandalyede otursalarda orda değiller.Yumuşak tatlı nesnenin üzerinde tuşara dokunarak dünyanın başka bi ucundaki nerede ve nasıl durduğunu bilmedikleri ve hatta düşünmedikleri bir bilgisayarın HardDiskini calıştırıp oradaki birler ve sıfırlardan nasiplerini alıyorlar...1024 çarpı 768 pikselden oluşan bu dünyanın içinde varolmaya çalışırken,bunun bi eğlence ve zaman geçirme aracı olduğuna kendimi inandırmaya calışıyorum galiba.Düşününce MATRİX fena fikir değilmiş gibi geliyo ara sıra...Kaçıyoruz galiba herşeyden buralarda.Somut olamayan insanlar ve somutlaşmak istemeyen düşünceler uçuşuyor etrafta.İletişim yanıp sönen imleç anlamına geliyor aslında ama ne çok duygular yüklüyoruz sınırlı harflere ve silikçe duran satır sahiplerine.Yaratmanın uzağında dolaşırken ,diğer yandan da yarattığımızı sanıp ASCII güllerle ilan-ı aşk ediyoruz sanal güzelliklere.....